Woord vooraf.
Eind 2022 gaf de voorzitter van het nieuwe bestuur (dat in januari benoemd was) te kennen dat er een nieuwe website voor de vereniging zou komen. Daarop zou ook plaats zijn voor de geschiedenis van de vereniging. Gezamenlijk hebben we daar onze gedachten over laten gaan en hebben vervolgens een lange lijst van onderwerpen opgesteld waar we over willen schrijven.
Dat de vereniging in 2027 50 jaar bestaat is een extra argument om nu te beginnen de historie van ZVN op papier te zetten. Een hele klus die we ons op de hals gehaald hebben.
We hebben daar nog een aantal jaar voor en verwachten met de hulp van (oud) leden dat tot een mooi, goed en vooral voor velen interessant en herkenbaar verhaal te maken.
De onderstaande tekst is dus het eerste stukje van een uiteindelijk veel groter verhaal dat ‘50 jaar Zwemvereniging Noordwijkerhout’ zal weergeven in woord en beeld.
Een verhaal dat voortdurend aangevuld en gewijzigd zal worden. Een groeidocument.
(PS/CvH)
De oprichting:
Op 25 januari 1977 wordt Zwemvereniging Noordwijkerhout (ZVN) officieel opgericht.
Op de eerste Algemene Ledenvergadering (ALV), gehouden in een zaaltje naast het toenmalige zwembad ’t Kokkerbad (geopend in 1974) aan de Van Ierssellaan, werden drie vrouwen en één man gekozen tot leden van het eerste bestuur.
Mevrouw Ria van Graas–Verhoeven werd voorzitter en Heleen Lalleman, José Banning en Nico Meeuwenoord werden de overige bestuursleden. Naast de circa 60 leden van het eerste uur waren de wethouder van sport van de gemeente C. v.d. Klauw en de bedrijfsleider van het zwembad Jan Kikkert aanwezig.
Dat Ria van Graas de eerste voorzitter werd was niet vreemd. Zij was het die de aanzet heeft gegeven tot de oprichting van ZVN toen zij in 1976 op zoek ging – twee van haar zoons wilden graag wedstrijdzwemmen – naar een Zwemvereniging in Noordwijkerhout. Die was er niet en ze besloot die zelf op te richten. Een oproep in de plaatselijk krant leverde voldoende medestanders en potentiële leden op. En daarnaast had zij als meisje van 13 jaar al op hoog niveau wedstrijden gezwommen en trainde destijds dagelijks bij twee vooraanstaande verenigingen in Amsterdam.
Tijdens een gesprek met Ria in oktober 2022 zei ze ondermeer: “…dat ze er nog altijd trots op is dat ze toen doorgezet en ZVN opgericht heeft en, dat ze bovendien heel blij is dat de vereniging nog altijd bestaat”.
Het doel van de vereniging was en is, om het zwemmen zowel als sport als recreatief mogelijk te maken en promoten.
Ledenaantal, lid van verdienste, erelid
ZVN begon in 1977 met zo’n 60 leden. Tot begin 2023 zijn circa 1.500 personen lid van ZVN geworden/geweest. Slechts één, een vrouw, is als 6 jarige lid geworden en is dat nog altijd.
Speciale leden binnen ZVN zijn zij die tot “Lid van verdienste”, waar er één van is, of “Erelid”, waar er momenteel vier van zijn, benoemd werden.
Zwembaden en trainingen:
Vanaf de oprichting tot half juni 1990 is gezwommen en getraind in ’t Kokkerbad. Vrij snel na de oprichting werd er een (betaalde) trainer, Jan Suykerland, aangetrokken. Hij is tot eind 1996 de trainer-coach van de wedstrijdzwemmers geweest.
Aanvankelijk waren de trainingen maar één maal per week gedurende 2 uur. Met de toename van het aantal leden – zowel de recreanten als wedstrijdzwemmers – nam ook het aantal trainingen toe en moesten er meer trainers aangetrokken worden. Velen daarvan kwamen – en komen nog altijd – uit de vereniging zelf en krijgen de benodigde opleidingen.
Vanaf juli 1990 werden de trainingen (en wedstrijden) gehouden in het zwembad van het nieuwe sport- en recreatiecentrum “De Schelft” aan de Maandagse Wetering. ’t Kokkerbad werd gesloopt en op die plaats zijn woningen gebouwd.
Op 14 november 2020 verwoestte een brand een groot deel van “De Schelft”. De hoofdingang, het zwembad en bijbehorende ruimtes bleven gespaard maar konden helaas niet meer worden gebruikt. Een drama voor ZVN en veel andere verenigingen uit Noordwijkerhout die van het centrum gebruik maakten. Eigendommen van ZVN zijn (nagenoeg) onbeschadigd gebleven bij de brand.
ZVN was snel in staat om bij zwembaden in de directe omgeving ‘badwater’ te huren. Vanaf begin 2021 wordt getraind in Katwijk, Noordwijk, Oegstgeest en Lisse.
De resterende delen van “De Schelft” zijn gesloopt. Plannen voor de bouw van een nieuwe “De Schelft” op dezelfde plaats zijn ver gevorderd.
Vanuit ZVN hebben (bestuurs)leden bijgedragen aan die plannen en wijzigings-voorstellen gedaan. Veel tijd en energie is gestoken in overleg met de andere getroffen verenigingen. Heel belangrijk bleek het verschaffen van juiste informatie aan de vertegenwoordigers van lokale politieke partijen om hen daarmee te helpen een goed en voor alle Noordwijkerhouters heel belangrijk standpunt in te nemen in de gemeenteraad.
Er mag vanuit gegaan worden dat er in 2025 een nieuw (sport)centrum en zwembad zal staan in Noordwijkerhout. Een definitief besluit heeft de gemeenteraad van Noordwijk (nog) niet genomen.
Uitwisseling met twee zwemverenigingen uit Engeland
Vanaf 1983 tot en met 1994 vond er in de paasvakantie een uitwisseling plaats met “Orpington Swimming Club” en “Sevenoaks Swimming Club”.
Deze plaatsen liggen iets ten zuiden van Londen. Wie het initiatief voor de ‘anual exchange’ ooit genomen heeft is nog niet duidelijk. Enkele leden van zwemvereniging “De Columbiaan” uit Voorhout sloten zich enige keren aan bij de uitwisseling.
In 1983 ging dus voor het eerst een bus vol ZVN-ers (inclusief zo’n 6-8 begeleiders) naar Engeland en het jaar erop kwam er een bus vol met Engelse clubleden naar Noordwijkerhout. De hele trip duurde vijf dagen en je mocht mee als je tenminste 10 jaar was. Na de acht uur durende overtocht per boot en de busrit naar Orpington werden ZVN-ers daar opgewacht door hun gastgezin. Op 1e Paasdag was iedereen vrij en werd er iets ondernomen met het gastgezin. Op de overige dagen werd er in de morgen getraind en dan volgde er een uitstapje met de bus – al of niet samen met leden van de Engelse verenigingen – naar een pretpark, dierentuin, beziens-waardigheid, tropisch zwemparadijs en/of Londen. Als de Engelsen hier waren gingen ze/we meestal naar De Efteling en Amsterdam.
Op de vierde dag was er een zwemwedstrijd met de verenigingen. In Engeland was daar altijd een hoog geplaatste persoon, een soort burgemeester, bij aanwezig. Die kreeg van ons, namens de burgemeester van Noordwijkerhout, dan een cadeau en steevast schalde dan het “Noordwijkerhouts volkslied” door het zwembad. Na de wedstrijd was er ter afsluiting een feestavond.
Tijdens de terugreis de volgende dag was het altijd heel stil in de bus en op de boot. De meeste waren doodmoe en lagen te slapen. De reizen hebben onvergetelijke ervaringen en herinneringen opgeleverd en soms zijn er vriendschappen voor het leven ontstaan.
© 2023 ZVN || Website gemaakt door Kitewebsites